هدف و انتظار ما از اصلاحطلبی نباید تبدیل شدن به یک دموکراسی غربی باشد، بلکه باید توسعهی جامعهی مدنی و باز شدن فضای سیاسی در اولویت قرار گیرد. اصلاحات اساسی در جهت نزدیک شدن به دموکراسی نیازمند تغییر رویهی ذهنی آحاد افراد یک جامعه است. یعنی به روحیهی مداراگر، قبول دیگری، و نظام چند حزبی و کثرتگرا نیاز دارد که در طرز رفتار و سلوک انسانها ریشه دوانده باشد. و همچنین باید انسان از حالت رعیتوار خود به درآید و به سوژه-من بدل شود. یعنی از آن «خود» جمعی که در تودهی بیشکل جماعت حل شده است به شهروندی خودمختار و صاحب حق (و البته مسئولیت) تبدیل شود.