پرداخت لاکان به امر خیالی به چند دلیل حائز اهمیت است؛ علاوه بر اینکه از آن بهعنوان اولین نوآوری وی یاد میشود، بهنوعی محور اصلی جنبش بازگشت به فروید است چراکه اساس آن پرداخت به اگوست. همچنین پرداخت به امر خیالی بنیانی را برای تمایز لاکانی میان سوژه و اگو فراهم میآورد. لاکان به دنبال تقابل با رویکردهای اگو محور است، رویکردهای که از اگو بهمثابه کلیتی یکپارچه یاد میکنند و آن را منسجم و حتی خود بنیاد میانگارند درحالیکه برای لاکان این تلقی از اگو افسانهای بیش نیست. مرکزیت استدلال لاکان را مرحلهی آینهای (Mirror Stage) تشکیل میدهد که مطابق با آن کودک (سوژه) بعد از دیدن تصویر خود در آینه دچار توهمی از یکپارچگی خود میگردد.